Αναγνωστόπουλος, Παναγιώτης

(Ανδρίτσαινα 1790 – Αθήνα 1854).Από τους θεμελιωτές της Φιλικής Εταιρείας, αγωνιστής και πολιτικός σύμβουλος του Δημήτριου Υψηλάντη. Η οικογένειά του, φτωχή και άσημη, ξενιτεύτηκε το 1808 στη Σμύρνη, ενώ ο ίδιος πήγε στην Οδησσό, όπου εργάστηκε υπάλληλος σε κατάστημα. Εκεί, στις αρχές του 1816 γνωρίστηκε με τους Φιλικούς, Τσακάλωφ και Σκουφά, και μυήθηκε στα μυστικά της Εταιρείας την ίδια εποχή με τον Ξάνθο. Έκτοτε ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα, ιδίως μετά τον θάνατο του Σκουφά το 1818, οπότε και έπαιξε ουσιαστικά τον ηγετικό ρόλο. Αυτός μύησε τους οπλαρχηγούς Αναγνωσταρά και Δημητρόπουλο, καθώς και τον πολύτιμο οικονομικό χορηγό της Εταιρείας Π. Σέκερη. Το 1819 ανέλαβε την οργάνωση του ελληνισμού στις παραδουνάβιες ηγεμονίες, με το σύστημα των εφορειών, και έβαλε σε πράξη την ιδέα συνεργασίας με τους άλλους βαλκανικούς λαούς. Τον Απρίλιο του 1821 συνόδευσε τον Δημήτριο Υψηλάντη στην Πελοπόννησο, όπου πέρασαν από την Τεργέστη με ψεύτικα διαβατήρια. Αγωνίστηκε πλάι στον Κολοκοτρώνη, στον Αναγνωσταρά και άλλους, και κατά τις διαπραγματεύσεις για την άλωση της Τριπολιτσάς υπήρξε η σημαντικότερη πολιτική φυσιογνωμία. Το 1828 διορίστηκε απο τον Καποδίστρια νομάρχης Ηλείας. Ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος, από τους θεμελιωτές της Φιλικής Εταιρείας.